tuluq — is. 1. İçində maye, yağ və s. saxlamaq, nehrə çalxalamaq üçün qab kimi işlədilən, aşılama ilə hazırlanmış bütöv qoyun və ya keçi dərisi. Çoban qarşılayır bizi xoşsifət; Tuluqdan süd tökür: Buyurun, – deyir. S. V.. <Göyçək> südü bişirdi, iki … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ТУЛУК — ТУЛУК, тулука, муж. (тюрк. tuluq) (обл.). Бурдюк. «Черкес чрез Терек плывет на верном тулуке.» Лермонтов. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова
Mohammed und die Anfänge des Islam: Im Namen Allahs — Damals wiesen wir Ibrahim den Ort des Hauses zu: Geselle mir nichts bei! Halte mein Haus rein für die, die es umkreisen, für die, die beim Gebet stehen, sich beugen, sich niederwerfen! Rufe unter den Menschen die Pilgerfahrt aus! Zu Fuß sollen… … Universal-Lexikon
çalxar — (Laçın, Meğri, Naxçıvan) tuluq. – Çalxarı təmiz saxla (Laçın); – Yəxşi çalxar dübir dəisinnən, dana dərisinnən uley (Meğri) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dol — I (Bakı, Cənubi Azərbaycan, Culfa, Gəncə, Qarakilsə, Ordubad, Salyan, Şamaxı) ağac, taxta və ya mal gönündən hazırlanmış qab (vedrə, tuluq). – Dol cırıldı, daş, çınqıl kişinin başına töküldü (Bakı); – Dol çox ağır gəlir, bıllar çəhdilər, gördülər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eğmə — (Gədəbəy) tuluq. – Eğmədəqi şor na xarta olu, ay arvad … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tejan — I (Cəbrayıl) qatıq və ya süd saxlamaq üçün dəri, tuluq II (Cəbrayıl) şor III (Gədəbəy) qoca qadın döşü. – Nənəmin tejannarı da yaxşı oluf irəli ə:amlar IV (Qazax) çoxlu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tejannamax — I (Çənbərək) böyümək, enlənmək; boşalmaq. – Əygımdəki çüşdal üççə gündə tejannadı II (Qazax) qoyun dərisindən tejan, tuluq hazırlamaq. – Dəriyi tejannerıx, sora da içinə şor baserıx … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yannıx — I (Şamaxı) içinə ağartı tökülən kiçik tuluq. – Çəpişin dərisinnən çoban bir yannıx qayırdı II (İmişli, Qazax) yəhərin hər iki tərəfinə birləşdirilən gön parçası. – Yəhərin yannığı qırılıf yolda düşüf (Qazax) III (Ağcabədi) dəyənin qamışdan… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yığan — I (Gəncə, Xanlar) tuluq. – Bir yığan qatıxdan bir girvənkə yağ çalxadım (Gəncə) II (Ağdam, Bərdə, Hamamlı, Qazax) samanyığan alət. – Dərzi döyüf samanını yığannan yığerdıx bir yerə (Qazax); – Samanı yığannan yığanna, tofla təpəyə (Hamamlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dol — is. köhn. Keçmişdə quyudan su, neft (mazut) çəkmək üçün mal dərisindən, yaxud brezentdən və s. dən tikilən tuluq. Kəlləçarxdan asılan mazut dolları dar ağacından asılan məhkumlar kimi sallanırdı. M. S. O.. Yaxşı yadımdadır o dol, bağara; Hərlənib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
